Warsztaty tańca intuicyjnego

Fotografia to wspaniałe medium do zatrzymywania czasu. Potrafi zatrzymać ulotne spojrzenia, dedykowane bliskim uśmiechy, spotkania z przyjaciółmi, ważne w naszym życiu momenty. Na zdjęciach jak i w naszych ciałach zapisane są cenne wspomnienia! Zapraszamy w podróż inspirowaną zbiorem zdjeć z rodzinnego archiwum Kazimiery i Kazimierza Danielewiczów i wystawą "Melancholijny zakład fotografii" Poruszamy w tańcu intuicyjnym, w autentycznym geście przeżycia ludzi z przeszłości i swoje własne. W swobodnej improwizacji ruchowej poszukamy relacji z tym co zatrzymane na kliszy i przetworzone w działaniach artystycznych. Zbudujemy w tańcu już całkiem nowe opowieści pełne emocji i refleksji nad upływającym czasem.

Warsztaty poprowadzi Barbara Przerwa, która pracuje w Muzeum Narodowym we Wrocławiu od 1995 roku. W styczniu 2022 roku przeniosła się do Działu Edukacji w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej Oddział Muzeum Narodowego. Z wykształcenia jest animatorką kultury o specjalizacji tanecznej, pedagożką i edukatorką muzealną na stanowisku kustosza. W roku akademickim 2013/2014 ukończyła studia podyplomowe na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w zakresie „Studium Muzealnicze”. Interesuje się także arteterapią, w 2019 roku wzięła udział w programie szkoleniowym „Taniec i terapia Gestalt w oparciu o metodę Anny Halprin Life/Art Process. W pracy zawodowej łączy dwie swoje wielkie pasje, miłość do sztuk plastycznych i do tańca. Prowadzi trzy autorskie cykle oparte na tańcu intuicyjnym do dzieł sztuki. CO MNIE PORUSZA W SZTUCE WSPÓŁCZESNEJ? w Pawilonie Czterech Kopuł oraz PLASTYKĘ TAŃCA w Muzeum Narodowego we Wrocławiu i w Muzeum Etnograficznym, są to cykle przeznaczone dla widowni dorosłej, MUZEALNE PORUSZENIE jest cyklem dla dzieci w wieku 6-12 lat. Taniec intuicyjny, swobodny gestu oraz elementy z praktyki świadomości ciała wykorzystuje także w pracy z grupami ze specjalnymi potrzebami. W swojej koncepcji warsztatów Barbara Przerwa czerpie natchnienie z wypracowanych w latach dwudziestolecia międzywojennego nowych form tańca m.in. tańca wyrazistego i tańca plastycznego. Ideą spotkań jest poszerzanie sposobów percepcji kolekcji muzealnej. Patrząc na dzieło sztuki, uczestnicy mogą zachwycić się i zatańczyć jego formę, fakturę, linię, zainspirować się tematem, docenić warstwę symboliczną i za pomocą spontanicznej improwizacji tanecznej „opowiedzieć” o danym eksponacie. Jednym z najważniejszym zagadnień w warsztatach jest pytanie: jak działa na uczestnika w warstwie emocjonalnej dany obiekt i jakie wrażenia w ciele można odczuć przy tej okazji? Warsztaty stwarzają możliwość poszerzenia wiedzy o zbiorach muzeum, przeżywania w ruchu spotkania z eksponatami i jednocześnie rozbudzają w ciele wrażliwość na sztukę